Games voor kinderen, ondanks al hun eenvoud, zijn interessant en volwassen publiek. In 2006 kwamen de projecten uit deze projecten "Tanita", na – "Drie kleine witte muizen" En "Levende planeet". Vandaag overwegen we "De sneeuwkoningin" – kleurrijk avontuur gebaseerd op het gelijknamige verhaal.
Familiezaken
Het verhaal is bekend geweest vanaf de kindertijd – een https://casinobetspino.nl/ jongen genaamd Kai in het hart en in het oog van de fragmenten van een magische spiegel, die het beeld van de wereld, gevoelens en sensaties van de mens verstoort. Het maakt je in alles wat alleen maar slecht is. Roses, de zon, de lucht en Gerda zelf zoeken naar Kai met vreselijke monsters. Gerda probeert hem op de een of andere manier te behagen, maar tevergeefs, en dan de koningin, zijn eigen persoon, en past de hoofdrolspeler in zijn ijzige paleis. Gerda is natuurlijk op reis om de jongen te redden, maar in tegenstelling tot een sprookje kan ze op geen enkele manier omgaan – zelfs de hulp van vrienden zal niet nodig zijn. Herde heeft nodig. Volwassen steun. Het lijkt erop dat het spel voor kinderen verrassend moeilijk bleek te zijn. Nogal min dan plus? Dat is niet waar. De game is niet zo eenvoudig als het lijkt. Ouders van het kind zullen ook geïnteresseerd zijn – de raadsels in het spel zijn niet primitief, het is interessant om ze op te lossen en te ontrafelen, omdat het antwoord niet aan de oppervlakte ligt. Het gebeurt dat ontwikkelaars niet helemaal correct handelen en een kinderzoektocht veranderen in een absurd theater. Te eenvoudige puzzels kunnen de jacht niet alleen ontmoedigen, niet alleen bij een volwassene, maar ook bij een kind. IN "Sneeuwkoningin" Het is goed. Natuurlijk zijn er geen verwarrende bewegingen zoals in Uru of "Siberië" – De doelgroep is niet hetzelfde, maar ook "Big Red Arrow", Over het onderwerp aangeven, zult u ook niet ontmoeten. Soms zouden dergelijke hints echter geen pijn doen;volledig in extreme gevallen en slechts een beperkt aantal keren. De test van de rivier bijvoorbeeld (het was noodzakelijk om een geschenk aan de rivier te maken) dwong me om een goed half uur na te denken, hoewel het mogelijk is dat het kind open en hebzuchtig is voor kennis, zou het probleem veel sneller oplossen.
Delen van de ziel
"Sneeuwkoningin" Echt gemaakt met een ziel. De game slingert niet de meesterwerken van schilderen, maar al het landschap vervullen met succes de hoofdfunctie – ze creëren een echte wereld: een paleis, een bloementuin, een grote stad of besneeuwde vlaktes – de personages zijn niet uit de wereld gescheurd en de omgeving ziet er niet statisch uit. Geanimeerde elementen waren erg handig. Vaak hebben ze geen enkele functie – bijvoorbeeld, blozende kolen in het fornuis kunnen niet worden genomen of gebruikt. Ze creëren gewoon de stemming, zoals tientallen andere kleine, onzichtbare deeltjes. De verbinding wordt nog sterker wanneer een personage begint te spreken. Voor de stemming kan het spel een afzonderlijke vijf worden geplaatst. Veel projecten van zelfs de hoogste categorie kunnen niet opscheppen van zo’n hoogwaardige geluidsin begeleiding. De stemmen van alle tekens zonder uitzondering zijn perfect geselecteerd en gemonteerd onder de rol. Intonatie, expressie, correspondentie – alles staat bovenaan. Muziek heeft een paar kleinere rol – het creëert een achtergrond, stemming, maar los van de game is het onwaarschijnlijk dat het iedereen interesseert.
De enige klacht is drie -dimensionale modellen van helden. Ze zien eruit alsof er niet genoeg kracht was voor de implementatie van hoge kwaliteit. Dit is erg triest, omdat tegen de achtergrond van prachtige achtergronden, niet al te mooie modellen sterk opvallen en onaangenaam contrast creëren.
"Akella" blijft ons verrukken met interessante, kleurrijke en heldere kinderenspellen. "Sneeuwkoningin" – Een geweldige manier om de avond met het hele gezin door te brengen.
Voordelen: vermakelijke puzzels;Helder, sappig, vol met verf van geanimeerde ruggen;Drie -dimensionale modellen perfect aangepast aan platte lampen.
Nadelen: Vervaagde modellen van karakters.